30 Oktober is in Amerika een dag voor uitvaart. Het is door Stephanie West Allen georganiseerd. Om mensen na te laten denken en met elkaar te praten. Over hoe zij hun uitvaart geregeld zouden willen hebben. Dat bracht mij aan het nadenken dat ik deze vraag zelf ook al een paar keer gehoord heb. Maar dan voor hun dieren.
Wat zou mijn dier willen, begraven of cremeren?
Denken dieren überhaupt na over wat ze met hun lichaam willen? Of is dat alleen iets voor de mens? En waar gaan ze heen als ze zijn overleden? Wat ik in mijn leven met alle overleden dieren tot nu toe heb meegemaakt: Over het algemeen interesseert het een dier minder of ze nu begraven worden of gecremeerd. Wat zij belangrijker vinden is erkend te worden. Dat wij nabestaanden hun niet zomaar aan de kant schuiven. En dat we door hebben dat ze nog bij ons zijn. Want net als dat wij rouwen om het niet meer kunnen aaien. Zo rouwen zij ook dat zij hun liefde niet meer fysiek kunnen geven. De ene heeft er binnen enkele ogenblikken vrede mee. En de ander doet daar wat langer over. Maar ze blijven hoe dan ook maar een gedachte van ons verwijderd.
Kat overleden: wat te doen
Als jouw huisdier overlijdt of je hebt hem of haar moeten laten inslapen, dan komt er een keus. Wat ga je nu doen met het lichaam? Zelf ben ik van kleins af aan enorm eerbiedig als het gaat om overledenen. Zo ook over hun lichaam. Het is in mijn ogen zeer belangrijk om het lichaam met alle respect terug te geven aan de aarde. Dat betekent niet direct begraven. Want ik heb ook ondervonden dat een dier in de tuin begraven en je moet verhuizen. Dat je de restanten vaak niet mee kan nemen. Dus cremeren kan ook prima om het daarna uit te strooien in de natuur als voeding voor de natuur. Zoals het ook altijd bedoelt is.
Maar kies je dan voor begraven of cremeren?
Er zijn mensen die crematie eng vinden, de vlammen daar hebben zij niets mee. En sommigen hebben juist niets met begraven, dat allerlei beestjes het lichaam gaan opeten. Of het idee dat het lichaam gaat ontbinden. In mijn ogen is allebei prima. Het is de natuur dat het lichaam hoe dan ook afgebroken wordt tot voeding voor de aarde. De meeste dieren maakt het ook niet uit. Want zij vinden de band die zij nog steeds met jou hebben velen malen belangrijker. Dat lichaam was heel fijn om fysiek liefde te kunnen geven en te ontvangen. Maar nu is het noodzaak deze band ook te evolueren naar een energetische vorm van liefde.
Hoelang kun je je overleden dier bewaren?
Ik snap dat de keus daarom best wel heel zwaar kan zijn. En dat je even de tijd nodig hebt om aan te voelen wat het beste voelt. Je hoeft ook echt niet direct een keus te maken bij de dierenarts. Want je mag zelf het lichaam naar een crematorium toebrengen. Vaak kunnen zij tegen onkosten vergoeding ook het lichaam ophalen. De tijd die je hiervoor kunt nemen is heel verschillend. Als het zomer is en het is heel warm zou ik daar geen 24 uur mee wachten. I.v.m. een versnelde ontbinding van het lichaam. Maar als het winter is, kun je daar best nog een dag mee zitten.
Je overleden huisdier achterlaten bij de dierenarts
Er zijn mensen die het zo zwaar vinden om hun dier te laten inslapen dat zij hun dier alleen laten. Ik heb teksten gelezen van dierenartsen die dit zelf amper kunnen doorstaan. Want ook het doodgaan hoort erbij. En juist de mensen van een dier zijn zo enorm belangrijk. We hebben in deze maatschappij en in dit tijdperk gelukkig de keus. Om een dier te verlossen uit het lijden mocht het te zwaar worden voor het dier zelf. Maar laat een dier niet alleen sterven. Blijf erbij want juist jouw troost geeft kalmte en rust om het leven ook daadwerkelijk los te laten. En het lichaam van je dier achterlaten bij de dierenarts kan heel aangrijpend aanvoelen. Maar dat is toch echt een heel stuk minder erg. Als een dier achterlaten wanneer het nog in moet slapen.
De verschillende lagen van het leven
Waarom ik ervoor zou kiezen om een dier toch mee te nemen heeft te maken met de aura. De geest is aan het lichaam gebonden middels chakra’s en aura’s. De aura heeft verschillende lagen, zoveel als de hoeveelheid basis chakra’s. Al deze lagen hebben te maken met bewustzijnslagen, emoties, organen, herinneringen, etc. Het loslaten van het lichaam gaat in etappes. Dus als de ziel al met jou mee naar huis wilt, terwijl er nog lagen vast zitten aan het lichaam. Dan kan het best wel eens lastig zijn voor een ziel om de overgang te doorstaan. Niet dat ze er een trauma van over houden. Maar het voelt toch niet heel prettig. Vaak ervaren wij als nabestaanden zelf ook het ‘achterlaten’ van dat belangrijke jasje. Want meer is een lichaam voor een ziel eigenlijk niet. Maar dat jasje was oh zo belangrijk in het leven. Het is dus ook een deel van het leven.
Voelt een hond de dood aankomen
Soms wel en soms niet. Als we (bewust of onbewust) met onze dieren kunnen communiceren kunnen we het vaak wel doorgeven. Maar soms is er zoveel gaande dat we daar zelf niet bij stilstaan. Of dat het plotseling de beste keus lijkt in een operatie. Als het ouderdom is weten dieren over het algemeen dat ze overlijden. En zijn ze zich bewust wanneer ze de overgang maken. Dit zie je bij mensen ook terug (wat logisch is, daar wij ook dieren zijn.)
Maar wat moet je nou doen als je huisdier is overleden?
Ik raad je aan om het lichaam mee te nemen naar huis. Of nog beter: de dierenarts thuis laten komen voor het inslapen. Zodat ook eventueel andere huisdieren meemaken wat er gebeurt. Neem deze dag ook echt afscheid met het hele gezin van jullie maatje. Maar weet dat deze erbij is, en dat je dus niet het lichaam als verbinding ziet. Want de ziel is waar je altijd al een verbinding mee hebt gehad, dat bracht leven in het lichaam. Beslis ook of je nog een afdruk wilt van de neus of poot. En of je nog wat haren wilt bewaren. Begraaf gezamenlijk het lichaam als dit goed voelt. Bel anders het dierencrematorium op bij jou in de buurt. Cremeren kost wel wat centjes, maar zo kun je het as nog even bij je houden. En misschien kun je dan met de afdruk, wat haren en/of wat as nog wat moois laten maken.
Rouwen om je huisdier
Neem daarna de tijd om te rouwen. Laat gevoelens er gewoon zijn. En laat niemand je zeggen dat het over moet zijn. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. Laat ook eventuele overige huisdieren rouwen. Het is zo enorm belangrijk dat zij ruiken, voelen en weten dat hun maatje is overleden. En niet zomaar uit hun leven is verdwenen alsof hij of zij er nooit is geweest. Maar ga daarna wel weer door met het leven. Ruim met de tijd beetje bij beetje alles op. Je kunt nog wel iets bewaren. Maar als je net als ik je leven omringt met dieren, dan wordt dat erg veel. Wanneer het tijd is, bedenk je dan dat er een plek in jouw huis is vol liefde. Een plek waar een ander dier heel gelukkig van kan worden. Er zijn al zoveel dieren die het zwaar hebben. Laten we onze plekjes vullen ter nagedachtenis aan onze overleden dieren. Uiteraard is het geen vervanging, geen een dier is hetzelfde. Dit kan ook heel goed zijn voor rouwende huisdieren.
Als dierenmedium help ik jou en jouw (overleden) huisdier graag in het rouwproces. Of nog voor het overlijden met stervensbegeleiding. Neem gerust contact met mij op om te vragen wat ik voor je kan betekenen.